การจัดการของเสียและกลิ่นจากการเลี้ยงสุกรเพื่อสร้างอาชีพในชุมชนอย่างยั่งยืน โดยใช้หลักการตามแนวปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง โดยการมีส่วนร่วมของชุมชนในเขตภาพเหนือตอนบน
นักวิจัย
พื้นที่รับประโยชน์
คู่มือถ่ายทอดองค์ความรู้
เป้าหมาย
1
ภูมิภาค
3
จังหวัด
5
อำเภอ
5
ตำบล
Downloading map...
มิติการใช้ประโยชน์องค์ความรู้
ความสอดคล้องกับแผนและนโยบาย
องค์ความรู้สู่ผู้รับประโยชน์
การเลี้ยงสุกรนับเป็นอีกหนึ่งธุรกิจที่สามารถสร้างรายได้และเป็นอาชีพที่มีความสำคัญของเกษตรกรไทย ปัจจุบันกิจกรรมเลี้ยงปศุสัตว์ในชุมชนโดยเฉพาะในพื้นที่ภาคเหนือทั้ง จ.เชียงใหม่ จ.เชียงราย และ จ.ลำปาง ส่วนใหญ่ทำปศุสัตว์ฟาร์มสุกรที่ถูกจัดการกิจการภาคเอกชนโดยเป็นการจ้างเลี้ยงแต่โครงสร้างเป็นคนชุมชนต้องทำโครงสร้างคือโรงเลี้ยง ซึ่งจะต้องลงทุนสูงโดยการกู้ยืมจากสถาบันการเงินหรือแหล่งทุน โดยเป็นการทำฟาร์มสุกรร่วมหุ้นกับเอกชน ที่มุ่งสู่ภาคการผลิตเนื้อสุกรเพื่อป้อนตลาดอุตสาหกรรมอาหารและการส่งออก ที่มีความแน่นอนเรื่องการตลาด แต่ปัญหาที่เกิดขึ้นคือมลภาวะจากการเลี้ยงสุกรแบบอุตสาหกรรมและแบบพื้นบ้านที่พบโดยทั่วไป คือ มีกลิ่นเหม็นรำคาญ เป็นที่สะสมเชื้อโรค หนอน แมลงวัน ยุง และเป็นแหล่งที่ก่อให้เกิดน้ำเน่าเสีย ซึ่งมีผลกระทบต่อ คน สัตว์ และทำลายสิ่งแวดล้อมในฟาร์มรวมทั้งบริเวณใกล้เคียง ปัญหาที่เกิดจากการเลี้ยงสุกร จะทวีความรุนแรงมากขึ้นในเขตที่มีการเลี้ยงสุกรอย่างหนาแน่น โดยมีปัจจัยที่ทำให้เกิดมลพิษที่สำคัญได้แก่ มูล ปัสสาวะ และน้ำล้างคอก เกิดความขัดแย้งในระดับชุมชน ดังนั้นคณะวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยแม่โจ้ ร่วมกับ สวทช. ได้นำองค์ความรู้ทางวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีที่ผ่านการวิจัยและพัฒนา มาใช้ในโครงการการจัดการของเสียและกลิ่นจากการเลี้ยงสุกรเพื่อสร้างอาชีพในชุมชนอย่างยั่งยืนโดยใช้ หลักการตามแนวปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง โดยการมีส่วนร่วมของชุมชนในเขตภาคเหนือตอนบน ด้วยการใช้จุลินทรีย์ที่มีประสิทธิภาพในการจัดการของเสียและกำจัดกลิ่น นำมาถ่ายทอดเทคโนโลยีตามพื้นที่เป้าหมาย 5 พื้นที่ คือ
- ต.ขี้เหล็ก อ.แม่แตง จ.เชียงใหม่
- ต.แม่งอน อ.ฝาง จ.เชียงใหม่
- ต.วังทรายคำ อ.วังเหนือ จ.ลำปาง
- ต.แม่สุก อ.แจ้ห่ม จ.ลำปาง และ
- ต.แม่กรณ์ อ.เมือง จ.เชียงราย
- แบ่งปัน
