การวิจัยกึ่งทดลอง ครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนารูปแบบการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมสุขภาพแบบองค์รวมของผู้สูงอายุ และเพื่อศึกษาผลของโปรแกรมการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมสุขภาพที่มีต่อภาวะโภชนาการ พฤติกรรมดูแลสุขภาพ สมรรถภาพทางกาย ความสามารถในการทรงตัว การกลัวหกล้ม ภาวะซึมเศร้า และการนอนหลับของผู้สูงอายุก่อน และหลังเข้าร่วมโปรแกรมปรับเปลี่ยนพฤติกรรมสุขภาพแบบองค์รวม ซึ่งกลุ่มตัวอย่างคือผู้สูงอายุเพศชาย และหญิงของชมรมผู้สูงอายุบางกรวย จังหวัดนนทบุรี อายุ 60 - 75 ปี จำนวน 114 คนซึ่งเข้าร่วมโปรแกรมการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมสุขภาพแบบองค์รวมเป็นระยะเวลา12 สัปดาห์ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยในครั้งนี้ คือแบบสอบถามข้อมูลทั่วไป แบบสอบถามพฤติกรรมสุขภาพแบบประเมินสมรรถภาพทางกาย แบบประเมินความสามารถในการทรงตัว แบบประเมินการกลัวหกล้มแบบประเมินภาวะซึมเศร้า ประเมินภาวะโภชนาการ และประเมินการนอนหลับ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบค่าที่ (Paired t-test) ผลการศึกษา พบว่า
- หลังการทดลองผู้สูงอายุมีค่าเฉลี่ยของน้ำหนัก และเส้นรอบเอวลดลงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (t= 3.62, p<0.05) และ(t= 3.32, p<0.05) ตามลำดับ
- หลังการทดลองผู้สูงอายุมีพฤติกรรมสุขภาพดีกว่าก่อนการทดลองอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (t= 7.08, p<0.05)
- หลังการทดลองผู้สูงอายุมีค่าเฉลี่ยความซึมเศร้าที่ดีขึ้นกว่าก่อนการทดลองอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (= 2.65, p<0.05)
- หลังการทดลองผู้สูงอายุมีค่าเฉลี่ยสมรรถภาพทางกายดีขึ้นกว่าก่อนการทดลองอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ คือ ด้านความแข็งแรงของกล้ามเนื้อขา (t= 14.57, p<0.05) ด้านความแข็งแรงของกล้ามเนื้อแขน (t= 13.08, p<0.05) ด้านความอดทนของหัวใจ และไหลเวียนโลหิต (t= 12.88, p<0.05) ด้านความอ่อนตัวส่วนหลังและขา (t= 11.52, p<0.05) ด้านความอ่อนตัวของส่วนบนและไหล่ (t= 11.92, p<0.05) และด้านความคล่องแคล่วว่องไว (t= 56.03, p<0.05)
- หลังการทดลองผู้สูงอายุมีค่าเฉลี่ยการกลัวการหกล้มหลังเข้าร่วมโปรแกรมดีขึ้นกว่าก่อนการทดลองอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (t= 5.87, p<0.05)
- หลังการทดลองมีค่าเฉลี่ยการทรงตัวของผู้สูงอายุดีกว่าก่อนการทดลองเข้าร่วมโปรแกรมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (t= 4.55, p<0.05)
- หลังการทดลองผู้สูงอายุมีค่าเฉลี่ยคุณภาพการนอนหลับของผู้สูงอายุดีขึ้นกว่าก่อนการทดลองอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (t= 7.52, p<0.05) ผลการวิจัดรั้งนี้สรุปได้ว่า โปรแกรมปรับเปลี่ยนพฤติกรรมแบบองความของผู้สูงอายุช่วยให้ผู้สูงอายุมีภาวะโภชนากร พฤติกรรมสุขภาพ สมรรถภาพทางกาย ความสามารถในการทรงตัว การกลัวหกล้มภาวะซึมเศร้า และการนอนหลับดีขึ้น ดังนั้นจึงควรนำโปรแกรมปรับเปลี่ยนพฤติกรรมสุขภาพแบบองค์รวมไปใช้กับผู้สูงอายุกลุ่มอื่นๆ ให้กว้างขวางขึ้น