หอยนางรมเป็นสัตว์น้ำที่สำคัญทางเศรษฐกิจและทำรายได้สูงให้กับเกษตรกร ผลผลิตของหอยนางรมที่ได้มาจากการเลี้ยงจะอาศัยลูกหอยจากธรรมชาติเป็นหลัก ปัจจุบันปริมาณลูกหอยจากธรรมชาติมีผลผลิตลดลงอย่างต่อเนื่องอันมีสาเหตุมาจากปัญหาทางด้านมลพิษทางน้ำรวมถึงปัญหาการนำทรัพยากรพ่อ-แม่พันธุ์จากแหล่งธรรมชาติมาใช้มากเกินไป การเพาะพันธุ์เพื่อผลิตลูกหอยนางรมจากโรงเพาะฟักเป็นแนวทางสำคัญในการแก้ปัญหาการขาดแคลนลูกพันธุ์จากธรรมชาติ จากองค์ความรู้ที่ได้รับจากการวิจัยมาเป็นระยะเวลานานสามารถนำผลการศึกษาที่ได้ไปขยายผลเพื่อสร้างเกษตรกรต้นแบบในการผลิตลูกหอยนางรมจากโรงเพาะฟักสำหรับจำหน่ายให้เกษตรกรผู้เลี้ยงหอยนางรม เป็นแหล่งลูกพันธุ์ราคาถูก จะทำให้เกษตรกรมีลูกพันธุ์เพียงพอ มีรายได้ครัวเรือนเพิ่มขึ้น กิจกรรมส่งเสริมและสนับสนุนการวิจัยโดยการถ่ายทอดองค์ความรู้เทคนิคการเพาะและอนุบาลลูกหอยนางรมจากโรงเพาะฟักสู่เกษตรกรผู้เลี้ยงสัตว์น้ำ ในครั้งนี้ได้ดำเนินการออกเป็น 3 ช่วง คือ ช่วงที่ 1 การให้ความรู้เบื้องต้นถึงเทคนิคการเพาะพันธุ์ลูกหอยนางรมจากโรงเพาะฟักและการศึกษาดูงานกิจกรรมการเพาะพันธุ์หอยนางรมจากโรงเพาะฟัก มีกลุ่มเป้าหมายผู้เข้าอบรม จำนวน 100 คน ช่วงที่ 2 เป็นการเรียนรู้และฝึกปฏิบัติวิธีการอนุบาลลูกหอยนางรมระยะหลังการลงเกาะแบบความหนาแน่นสูงในระบบน้ำหมุนเวียนกึ่งปิด เพื่อผลิตลูกหอยขนาดความยาวเปลือก 2 เซนติเมตร โดยคัดเลือกผู้เข้าอบรมจากผู้ที่เข้าร่วมในช่วงที่ 1 จำนวน 20 คน และ ช่วงที่ 3 เป็นการเรียนรู้และฝึกปฏิบัติวิธีการเลี้ยงลูกหอยนางรมกึ่งวัยรุ่นในทะเลโดยใช้ตาข่ายพลาสติก รวมถึงเรียนรู้เทคนิคและฝึกปฏิบัติการจัดการระหว่างการเลี้ยง เช่น การทำความสะอาด การคัดขนาดลูกหอย เพื่อผลิตลูกหอยระยะกึ่งวัยรุ่นขนาดความยาวเปลือก 5 เซนติเมตร โดยคัดเลือกผู้เข้าอบรมจากผู้ที่เข้าร่วมในช่วงที่ 2 จำนวน 10 คน โดยเป้าหมายเพื่อสร้างต้นแบบของเกษตรกรผู้ประกอบอาชีพการอนุบาลลูกหอยนางรมจากโรงเพาะฟักเพื่อการจำหน่าย ภายหลังสิ้นสุดการฝึกอบรม เกษตรกรจะได้รับลูกหอยรายละ 3,000 ตัว พร้อมวัสดุสำหรับการเลี้ยง กลับไปเลี้ยงต่อในพื้นที่กระชังเลี้ยงสัตว์น้ำของตนเอง โดยจะมีการออกติดตามและประเมินผลการดำเนินงานเป็นระยะเวลา 2 เดือน จากการติดตามและประเมินผลในช่วงระหว่างการเลี้ยงพบว่า การดำเนินกิจกรรมของเกษตรกรผู้เลี้ยงสัตว์น้ำกลุ่มวิสาหกิจชุมชนผู้เลี้ยงสัตว์น้ำในกระชังบ้านพรุจูด ตำบลบ่อหิน อำเภอสิเกา จังหวัดตรัง มีการจัดการระหว่างการเลี้ยงดีมาก ในช่วง 1 เดือนพบว่าลูกหอยเติบโตดีมาก แต่ในช่วงเดือนที่ 2 ประสบปัญหาการเข้าทะลายลูกหอยของปลาปักเป้าและปูทะเล ทำให้เมื่อสิ้นสุดระยะการติดตาม 2 เดือน ลูกหอยมาอัตรารอดตายเพียง 66.7 เปอร์เซ็นต์ ส่วนการติดตามการดำเนินงานของกลุ่มเกษตรกรผู้เลี้ยงหอยนางรมบ้านแหลม ตำบลวังวน อำเภอกันตัง จังหวัดตรัง พบว่าขาดการบริหารจัดการที่ดี ทำให้เกิดปัญหาตะกอนและตัวเพรียงมาเกาะตะแกรงพลาสติก ลูกหอยมีอัตราการตายสูง มีอัตราการรอดเพียง 34.5 เปอร์เซ็นต์ จากการวิเคราะห์ผลจากการดำเนินโครงการ สามารถสร้างอาชีพได้แต่ต้องคัดเลือกเป็นคนสมัยใหม่มีแนวคิดมุ่งมั่นในการสร้างอาชีพและรายได้ ต้องมีความรู้และความคิดริเริ่มสร้างสรรค์ในการทำธุรกิจ การสร้างต้นแบบด้วยการรวมกลุ่ม ยังทำได้ยากในเกษตรผู้เลี้ยงสัตว์ชายฝั่ง การส่งเสริมคนสมัยใหม่แบบรายบุคคลที่มีแนวคิดมุ่งมั่นในการสร้างอาชีพ ความรู้และความคิดริเริ่มสร้างสรรค์ น่าจะเป็นทางออกและตอบโจทย์ที่ดีกว่า