ปัญหาการปนเปื้อนของแคดเมียมในพื้นที่เกษตรกรรม อำเภอแม่สอด จังหวัดตาก เป็นปัญหาที่ส่งผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมตลอดจนห่วงโซ่อาหาร ส่งผลกระทบต่อสุขภาพ และการเป็นอยู่ของประชาชนในพื้นที่อย่างมาก มีหลายวิธีการจัดการที่ถูกนำมาใช้เพื่อแก้ปัญหาในพื้นที่ อาทิ การทำลาย การห้ามปลูกข้าวในพื้นที่ ปนเปื้อนแคดเมียม การชดเชยค่าเสียหาย และการส่งเสริมให้หันมาปลูกพืชพลังงานอย่างเช่น อ้อย ขณะเดียวกันก็มีการพัฒนางานวิจัยเพื่อส่งเสริมการแก้ไขปัญหาให้ถูกต้อง เนื่องจากการปลูกอ้อยในพื้นที่ปนเปื้อนสารแคดเมียมอาจจะไม่ใช้วิธีการแก้ไขปัญหาแบบเบ็ดเสร็จ เทคนิคการฟื้นฟูดินปนเปื้อนด้วยอนุภาคเหล็กประจุศูนย์ (ZVI) ในการตรึงแคดเมียมแล้วล้างออกจากดินด้วยการใช้แรงแม่เหล็กดึงอนุภาคเหล็กที่ใช้ในการตรึงแคดเมียมออกมา ควบคู่กับการใช้ถ่านชีวภาพในการตรึงแคดเมียม ได้ถูกพัฒนาทั้งในระดับห้องปฏิบัติการและระดับภาคสนาม ร่วมไปถึงการฝึกให้ชาวบ้านที่ได้รับผลกระทบเป็นผู้ฟื้นฟูพื้นที่ด้วยตนเอง จนประสบความสำเร็จในการฟื้นฟูดินเพื่อการเพาะปลูกข้าวที่ปลอดภัย อย่างไรก็ดี งานวิจัยดังกล่าวยังขาดการขยายไปสู่การใช้ประโยชน์การวิจัยอย่างเต็มรูปแบบ และต้องมีการเพิ่มจำนวนเกษตรกรที่สามารถล้างพิษได้ ร่วมไปถึงต้องมีการศึกษาการใช้เทคนิคการล้างพิษเพิ่มในพืชผัก ซึ่งมีการเพาะปลูกกันเยอะในพื้นที่ งานวิจัยนี้ จึงมีวัตถุประสงค์เพื่อการศึกษาและพัฒนาเทคนิคการล้างดินปนเปื้อนแคดเมียมด้วย ZVI และสารผสมเฟอร์ริกคลอไรด์ (FeCl3) และ ZVI เพื่อการปลูกผักบุ้ง กวางตุ้ง และมะเขือ เพื่อการเพิ่มจำนวนนักวิจัยชุมชน และสร้างรูปแบบกลไกการฟื้นฟูเชิงพื้นที่จากการมีส่วนร่วมของทุกภาคส่วน ผลการศึกษาพบว่าผลการศึกษาพบว่า หน่วยงานระดับท้องถิ่น จังหวัดและนักวิจัยชุมชน ได้ร่วมกันพัฒนาโมเดลการฟื้นฟู โดยเห็นพ้องให้มีการฟื้นฟูที่ ชาวบ้านไม่ต้องแบกรับค่าใช้จ่ายในการฟื้นฟูแต่เป็นการได้ประโยชน์จากการฟื้นฟู และสามารถฟื้นฟูได้ด้วยตนเอง โดยการมีส่วนร่วมของหน่วยงานระดับท้องถิ่นเป็นหลัก เพื่อการสร้างรายได้และเอกลักษณ์จากผลผลิตที่ ได้จากพื้นที่ปนเปื้อนให้กับชุมชนในพื้นที่ได้และได้นักวิจัยชุมชนเพิ่มกว่า 10 ราย จากการสาธิตและฝึกการฟื้นฟู ด้วยเทคนิคการล้างดินปนเปื้อนด้วย ZVI ร่วมกับการใช้ถ่านชีวภาพ แต่อย่างไรก็ดีการฟื้นฟูด้วยการใช้ถ่าน ชีวภาพ เป็นวิธีการฟื้นฟูที่ชาวบ้านเห็นว่าง่ายไม่ซับซ้อนกว่าการล้างดิน สำหรับการพัฒนาเทคนิคการฟื้นฟูดิน สำหรับปลูกพืชอาหาร พบว่าการล้างดินปนเปื้อนด้วย ZVI และการล้างด้วยสารผสม FeCl3 และ ZVI สามารถ ลดปริมาณแคดเมียมในดินได้ (ร้อยละ 12.30 และร้อยละ 63.86 ตามลำดับ) เมื่อนำดินที่ผ่านการฟื้นฟูมาปลูก ผักบุ้ง กวางตุ้ง และมะเขือ พบว่าแคดเมียมในส่วนต่างๆ ของกวางตุ้งและมะเขือลดลง เมื่อเทียบกับการไม่ฟื้นฟู โดยเฉพาะอย่างยิ่งล้างด้วยสารผสม FeCl3 และ ZVI ที่สามารถลดแคดเมียมในส่วนต้นและใบกวางตุ้ง (0.103 และ 0.033 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม ตามลำดับ) และลดในผลมะเขือ (0.061 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม) ได้ไม่เกินค่า มาตรฐาน แต่ไม่สามารถลดแคดเมียมในผักบุ้งได้ ทั้งนี้พืชผักแต่ละชนิดมีความสามารถในการดูดสารโลหะหนัก แตกต่างกัน การจะเลือกเทคนิคการฟื้นฟูดินจึงแตกต่างกันไปตามชนิดพืชเช่นกัน ซึ่งงานวิจัยนี้ได้แสดงให้เห็น ว่าเทคนิคการฟื้นฟูดินด้วยการล้างดินด้วยสารผสม FeCl3 และ ZVI สามารถนำมาใช้การปลูกพืชผักกวางตุ้ง และมะเขือได้อย่างปลอดภัย ซึ่งถือว่าเป็นการเปิดข้อมูลและสร้างองค์ความรู้งานวิจัยให้กับการเลือกใช้ เทคโนโลยีให้เหมาะสมกับการปลูกพืช